சந்திரமதி (2)

அரிச்சந்திரபுராணம் விவாக காண்டத்திலிருந்து சந்திரமதி குறித்தான சில வர்ணனைப் பாடல்களை ரசித்துக்கொண்டிருக்கிறோம். முதல் பதிவில் சந்திரமதி அறிமுகம், குணம், கூந்தல் அழகு பார்த்தோம். இப்பதிவில் அவளுடைய குரலினிமையும் விழியழகும் பார்க்கவிருக்கிறோம். 

இனிமைக்கு உதாரணமாக உலகு சொல்லும் அத்தனையையும் சந்திரமதியின் குரலுக்கு இலக்கணமாய் ஒற்றைப்பாடலுக்குள் கொண்டுவந்துவிடுகிறார் புலவர். பச்சைக்கற்பூரம், பால், தேன், அமுதம், குயிலின் குரல், கிளியின் இனிமையான மொழி, குழல், யாழ் என்று இந்த உலகில் இனிமை தரக்கூடிய அத்தனைப் பொருட்களையும் ஒன்றுகுழைத்து, மயிலைப்போன்ற சாயலையுடைய சந்திரமதியின் இனிய குரலாக அந்த பிரம்மன் படைத்தானாம். இந்த வரிகளிலிருந்து சந்திரமதியின் குரலினிமை தெரிகிறது. அவளுடைய குரலின் தன்மை எப்படிப்பட்டதாம் தெரியுமா? அவளுடைய குரலைக் கேட்டால் கருகிய பயிர்களும் உயிர்பெற்று பசிய பயிர்களாகுமாம். பட்ட மரம் தழைத்திடுமாம்… பலநாள் மண்ணில் கிடந்து மக்கிப்போன பிரேதத்தின் மீந்துகிடக்கும் வெண்ணிற எலும்புகளும்கூட புத்துயிர் பெற்று எழுந்துவிடுமாம். போதுமா இந்த வர்ணனைகள் என்னும்படியாக எவ்வளவு எவ்வளவு வர்ணனைகள்…

பயிர்கள் தீந்தனவும் பட்ட மா மரமும்

பண்டைநாள் உக்க வெள் என்பும்

உயிர்பெறற் பொருட்டுப் பளிதமும் பாலும்

ஒழுகிய தேனும் ஆரமுதும்

குயிலினிற் குரலும் கிளியினின் மொழியும்

குழலும் யா ழும் குழைத் திழைத்து

மயிலியற் சாயல் வாள்நுதல் தனக்கு

மலரயன் வகுத்தது என் மொழியாள்.

சந்திரமதியின் மொழியழகு பார்த்தாயிற்று.. அடுத்து விழியழகு பார்ப்போமா? சந்திரமதியின் கண்கள் எப்படிப்பட்டவை தெரியுமா? பொதுவாக கவிஞர்கள் ஒரு பெண்ணின் கண்களுக்கு உவமையாகக் கூறக்கூடிய பொருட்கள் என்னென்ன? கடல், மீன், அம்பு, மருண்ட பெண்மான், நீலோற்பல மலர், கருவிளம்பூ, மாவடு போன்றவை. ஆனால் இவை யாவற்றையும் வென்றுவிடக்கூடிய அழகு வாய்ந்தவையாம் சந்திரமதியின் கண்கள். கண்களின் அழகைப் பார்த்தோம். அதன் தீவிரம்? உயிர்பறிக்கும் கொடிய எமனையும், எவரையும் சிக்கவைக்கும் வலையையும், கொன்று கூறுபோடும் வாளையும் வெல்லக்கூடிய வன்மை அக்கண்களுக்கு உண்டாம். அக்கண்களின் நீளம் எவ்வளவு தெரியுமா? குமிழம்பூ போன்ற மூக்கையும், காதணியாடும் காதுகளையும் மாறி மாறி சீறும் அளவுக்கு நீளமாம். நிறம்? அரவம் தீண்டி விடமேறியது போன்ற கருநிறமாம்.

கடலினைக் கயலைக் கணையைமென் பிணையைக்

காவியைக் கருவிள மலரை

வடுவினைக் கொடிய மறலியை வலையை

வாளைவேன் றறவுநீண் டகன்று

கொடுவினை குடிகொண் டிருபுறம் தாவிக்

குமிழையும் குழையையும் சீறி

விடமெனக் கறுப்புற் றரிபரந் துன்கை

வேலினும் கூரிய விழியாள்.

(தொடரும்)

படங்கள் உதவி: இணையம்