ஒண்டவந்த பிடாரிகள் - 1 (ஐரோப்பியர்)

ஒண்டவந்த பிடாரி ஊர்ப்பிடாரியை விரட்டியது போல் என்று சொல்வார்கள். அது ஆஸ்திரேலியாவைப் பொறுத்த வரை பல விஷயங்களில் உண்மை. ஆஸ்திரேலிய மண்ணின் சொந்த உயிரினங்கள் அல்லாது பிற கண்டங்களிலிருந்து இங்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்டு தங்கள் இனத்தைத் தக்கவைத்து வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் உயிரினங்கள் அநேகம். மனிதர்களும் விதிவிலக்கல்ல.

அறுபதாயிரம் ஆண்டுகளாய் இந்த மண்ணைத் தெய்வமாய்த் தொழுது, தங்களுக்கென்று தனித்த மொழி, கலை, பாரம்பரியம், கலாச்சாரம், தொழில், வணிகம், வாழ்க்கை முறை என்று வாழ்ந்துவந்த சுமார் ஏழு இலட்சம் பூர்வகுடி மக்களை இருநூறு ஆண்டுகளுக்கு முன் ஒடுக்கி, தங்களுடைய ஆதிக்கத்தை நிலைநிறுத்திய ஐரோப்பியரிடமிருந்து ஆரம்பிக்கிறது கதை. வந்திறங்கிய நாளிலிருந்தே அபகரிப்பு ஆரம்பமாகிவிட்டது.

ஆஸ்திரேலியாவின் வளமிக்க கடற்கரையோரப்பகுதிகள் பூர்வகுடியினரிடமிருந்து கையகப்படுத்தப்பட்டு குடியேற்றங்கள் நிகழ்ந்தன. பூர்வகுடிகளின் எதிர்ப்புகள் முறியடிக்கப்பட்டன.  எதிர்த்தவர்கள் மிரட்டப்பட்டனர். மீறியவர்கள் கொத்து கொத்தாய் சுடப்பட்டனர்; தூக்கிலிடப்பட்டனர்.

வாழ்விடத்தோடு அம்மக்களின் அமைதியான வாழ்க்கையும் பறிபோனது. தாய்மார்களிடமிருந்து குழந்தைகள் பலவந்தமாய்ப் பறிக்கப்பட்டனர். ஒரு தலைமுறையே கொள்ளையடிக்கப்பட்டது. Stolen generation என்ற பெயரில் வரலாற்றில் இடம்பிடித்தது, ஒருநாளும் திருத்தியெழுத இயலாத அம்மாபெரும் தவறு.

ஐநூறு மொழிகளைத் தோற்றுவித்த ஆதிகால மக்களால் அவற்றுள் ஒரு மொழிக்குக் கூட எழுத்துவடிவத்தைத் தோற்றுவிக்க இயலவில்லை என்பது வருத்தம் தரும் தகவல். எந்தொவொரு மொழிக்கும் எழுத்துவடிவம் இல்லாத காரணத்தாலேயே அவர்களுடைய எண்ணங்களும் சிந்தனைகளும், ஏக்கங்களும் தவிப்புகளும், ஆத்திரமும் ஆதங்கமும் ஏட்டிலும் இலக்கியத்திலும் இடம்பெறாமல் போயொழிந்துவிட்டன.

ஐரோப்பியக் குடியேற்றத்தால் பூர்வகுடி மக்கள் அடைந்த துயர் அதிகம். அம்மக்கள் அதுவரை அறிந்திராத புதுப்புது நோய்களும், வாழ்விட அபகரிப்பும், வந்தேறிகளுக்கு எதிரானப் போராட்டங்களும் அவர்களுடைய மக்கள்தொகை பெருமளவில் குறையக் காரணமாயின. 1788 முதல் 1930 வரையிலான தாயக மண்மீட்கும் தொடர் போராட்டங்களில் உயிரிழந்த பூர்வகுடியினரின் எண்ணிக்கை கிட்டத்தட்ட இருபதாயிரத்துக்கு மேல் இருக்கலாம். ஐரோப்பியர் தரப்பில் இரண்டாயிரம். 1700-களில் ஏழு இலட்சமாக இருந்த பூர்வகுடி மக்களின் எண்ணிக்கை 1900-இல் வெறும் 93,000 –ஆக குறைந்துபோனது.

ஆக்கிரமிப்பை முறியடிக்க இயலாது என்பது முற்றிலுமாய்ப் புரிந்துபோன நிலையில் போராட்டங்கள் ஒரு முடிவுக்கு வந்தன. நதியின் வெள்ளத்தை எதிர்க்கமுடியாதபோது வெள்ளத்தின் போக்கிலேயே போய் கரை சேர முயல்வதைப் போல் பூர்வகுடி மக்களும் ஆதிக்கவாசிகளின் போக்கிலேயே சென்று தங்கள் இனத்தைத் தக்கவைத்துக்கொள்ளும் உத்தியைக் கையாண்டனர். குறைந்துகொண்டு போன பூர்வகுடியினத்தின் மக்கள்தொகை மளமளவென்று பெருகி இன்று மறுபடியும் ஏழு இலட்சத்தைத் தொட்டிருப்பதற்கு அந்த சமயோசிதமே காரணம். எழுத்துமொழியில்லா அவர்கள் தங்களுடைய இலக்கியத்தைப் படைக்க ஆங்கிலத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர். ஆங்காங்கே பிரிந்து கிடக்கும் அநேக பூர்வகுடி இனங்களைப் பிணைக்கும் மொழியும் அதுவாகவே ஆகிப்போனது. 

வாழவந்த மண்ணை தங்கள் சொந்த மண்ணாகவே எண்ணிய ஐரோப்பியர்கள் தங்களுடைய வசதிக்காக இங்கு அறிமுகப்படுத்திய அயல்மண்ணின் உயிரினங்களும் தாவரங்களும் அநேகம். அதன் மூலமாக ஒரு நாட்டின் இயற்கைச்சூழலும் அது சார்ந்த உயிரின வாழ்வும் பாதிப்புக்கு ஆளாகி உயிரியல் சமன்பாடு சீர்குலைய நேரும் என்ற பிரக்ஞை இல்லாது எங்கெங்கிருந்தோ இங்கு கொண்டிறக்கப்பட்டவை யாவும் பல்கிப் பெருகியதோடு, வளர்த்த கடா மார்பில் பாய்வது போல் இன்று அவர்களுக்கே ஒரு பெரும் தலைவலியாய் விளங்குவதுதான் விநோதம்.

ஊர்ப்பிடாரிகளை விரட்டிய ஒண்டவந்த பிடாரிகளைப் பற்றி இங்கு தொடர்ந்து எழுதவிருக்கிறேன். ஐரோப்பியரைப் பற்றி சொல்லியாகிவிட்டது. அடுத்ததாய் அவர்கள் இங்கு அறிமுகப்படுத்திய விலங்குகளுள் ஒன்றான ஒட்டகம் பற்றி சொல்லப்போகிறேன். என்னது? ஆஸ்திரேலியாவில் ஒட்டகமா என்று மலைக்கிறீர்களா? ஆம். ஒட்டகம்தான். ஒட்டகம் என்றால் கொஞ்சநஞ்ச எண்ணிக்கை அல்ல, உலகிலேயே அதிக அளவில் ஒட்டகங்கள் இருக்கும் நாடு என்ற பெருமைக்குரியது ஆஸ்திரேலியா. அதைப் பற்றி அடுத்த பகுதியில் பார்ப்போம்.

(தொடரும்) 

(படங்கள்: நன்றி இணையம்)

அடுத்த பகுதி
ஒண்டவந்த பிடாரிகள் - 2 (ஒட்டகங்கள்)