நிராகரிக்கப்படும் சரணாகதிகள்

நான் எதிர்கொள்ளவிருக்கும் உன்னைப்பற்றிய
எவ்வித முன்னெச்சரிக்கைக் குறிப்புகளும் தரப்படாமலேயே
கவசம் தரிக்கப்பட்டும், கையில் வாள் திணிக்கப்பட்டும்
வியூகத்துக்குள் விரட்டப்படுகிறேன்,
ஒற்றை வீரனாய்!

தினவெடுத்த உன் தோள்களையும்,
திசையெங்கும் விரவி நிற்கும்
உன் பராக்கிரமப் படைகளையும்
பார்த்துப்பதறி,
உயிர்ப்பயம் மேலோங்க,
மருண்டு நிற்கும் என்நிலையை
நீ பரிகசித்துச் சிரிக்கிறாய்!

எதிர்ப்பதுன்னை எந்நாளும் சாத்தியமில்லை
என்பதை உணர்ந்ததாலும்,
புறமுதுகிட்டோடுதல் போராளிக்கழகில்லை
என்பதை அறிந்திருப்பதாலும்
வீரமரணம் ஏற்கும் விவேகமில்லாததாலும்
சமயோசிதமாய் உன்னிடம்
சரணாகதி அடைகிறேன்.

ஒப்படைக்கப்பட்ட என் தோல்விகளை
ஒப்புக்கும் பரிசீலனை செய்கிறாயில்லை!
மண்டியிட்டுக் கிடக்கும் என்னை
மயிர்பிடித்தெழுப்பி நிறுத்துகிறாய்!

குரூரப் புன்னகையுடன்
குத்துவாளொன்றை என் கரங்களில் திணித்து
கொல்லென்று சொல்லி
கொல்லென்று நகைக்கிறாய்!

கத்தியை விட்டெறிந்துவிட்டு மீண்டும்
உன் காலடி பற்றுகிறேன்.
என் சரணாகதிகள் யாவும்
நிர்தாட்சண்யத்துடன் நிராகரிக்கப்படுகின்றன.

யுத்தகைதியென்று முத்திரைகுத்தி
அவமானச் சின்னங்களை அணிவித்து
ஊர்வலமாய் இழுத்துவருவதிலேயே
உளம்நிறை சுகம் காண்கிறாய்!

கதியற்ற நானும் வழியற்று உடன்படுகிறேன்,
போரிலே என்னைப் பெருவெற்றி கொண்டதாய்
முரசறைந்து நீ முழங்கும் முழக்கத்துக்கு!