ஒண்டவந்த பிடாரிகள் - 7 (பேன்டெங் மாடுகள்)

பேன்டெங் (Banteng) எனப்படுவது தென்கிழக்காசியாவைத் தாயகமாய்க்கொண்ட மாட்டினம். ஆனால் பாருங்கள்.. தாயகத்தில் அருகிவரும் உயிரினமாகிவிட்ட இவ்வினம் அது அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட ஆஸ்திரேலியாவில் அளவில்லாமல் பெருகிவிட்ட உயிரினம் ஆகிவிட்டது. சொல்லப்போனால் உலகத்திலேயே அதிகமான எண்ணிக்கையிலான பேன்டெங் மாடுகள் தற்சமயம் ஆஸ்திரேலியாவில்தான் இருக்கின்றன.

இந்த இனத்தில் பசுக்கள் பார்ப்பதற்கு நம்மூர் செவலைப் பசுக்களைப் போன்று இருக்கின்றன. இளங்கன்றுகளும் கூட செம்பழுப்பு நிறத்திலே காட்சியளிக்கின்றன. ஆனால் கிட்டத்தட்ட 800 கிலோ எடையுள்ள காளைகளோ உருவத்திலும் நிறத்திலும் நீண்டு வளைந்த கொம்பின் அமைப்பிலும் நம்மூர் எருமைகளைப் போலவே உள்ளன. பேன்டெங் இனத்திலுள்ள பசு, காளை இரண்டுக்கும் உள்ள பொதுவான அம்சங்கள், நான்கு கால்களுக்கும் காலுறை அணிந்தாற்போல் மூட்டுவரையிலான வெண்ணிறமும், பின்புறம் வாலுக்கு அடியில் காணப்படும் பெரிய வெண்ணிற வட்டமுமாகும்.

ஜெர்மனியின் அஞ்சல் தலையில் பேன்டெங் மாடுகள்

1849 இல் வடக்குப் பிரதேசத்தில் உள்ள கோபர்க் தீபகற்பத்தில் முகாமிட்டிருந்த பிரித்தானிய இராணுவத்தின் இறைச்சித்தேவையை ஈடுகட்ட இருபதே இருபது பேன்டெங் மாடுகள் இந்தோனேஷியாவிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்டு பண்ணையில் அடைத்து வளர்க்கப்பட்டனவாம். ஒரு வருடத்தில் முகாம் காலிசெய்யப்பட்டதும் இவை கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டன. 1960 இல் 1500 ஆக இருந்த இவற்றின் எண்ணிக்கை 2005 இன் கணக்கெடுப்புப்படி பத்தாயிரம். பேன்டெங் மாடுகளின் தாயக நாடுகளிலோ அவற்றின் மொத்த எண்ணிக்கை ஐநூறுக்கும் குறைவுதானாம்.

இந்த பேன்டெங் மாடுகளால் மேய்ச்சல் நிலங்கள் அடியோடு மேயப்பட்டுவிடுவதால் கங்காரு போன்ற மற்ற தரைவாழ் தாவர உண்ணிகளுக்கு உணவுப்பற்றாக்குறை உண்டாகிவிடுகிறது. ஆனால் எருமைகளோடு ஒப்பிடுகையில் பேன்டெங் மாடுகளால் உண்டாகும் பாதிப்பு குறைவுதான் என்கிறார்கள். பேன்டெங்குகள் ஒருவகையில் இவை தாங்கள் வாழும் பகுதியில் உள்ள மக்களுக்கு உதவிகரமாக உள்ளனவாம். காட்டையொட்டிய பகுதிகளில் இவை புற்களை மொத்தமாக மேய்ந்துவிடுவதால் காட்டுத்தீ பரவும் வாய்ப்பு வெகுவாகக் குறைக்கப்பட்டுவிடுகிறது என்கிறார்கள்.

மேலும் ஆஸ்திரேலியாவின் சொந்தப்பறவையான டோரஸியன் காகத்துக்கு உணவாக தங்கள் உடலில் உள்ள உண்ணிகளை பங்குவைப்பதாலும் அவற்றுக்கும் உதவிகரமாக உள்ளனவாம். வேட்டைப்பிரியர்களுக்கு அவ்வப்போது இலக்காவது தவிர கங்காரு, ஒட்டகம், எருமை போன்று பெருமளவில் கூட்டமாக வேட்டையாடப்பட்டு கொல்லப்படுவதில்லை. இந்த பேன்டெங் வேட்டை மூலமாக வடக்குப்பிரதேசத்துக்குக் கிடைக்கும் வருமானம் வருடத்துக்கு 200,000 டாலர்கள் (இந்திய மதிப்பில் சுமார் ஒரு கோடி ரூபாய்).

பொதுவாக நம் நாட்டில் கால்நடைகளோடு சில பறவைகள் நட்புரிமை கொண்டாடுவதைப் பார்த்திருப்போம். கால்நடைகளின் மேலிருக்கும் உண்ணிகளை காக்கை, குருவி, கொக்கு, நாரை போன்ற பறவைகள் பயமின்றி கொத்தியெடுத்துத் தின்பதை அறிவோம். ஆனால் ஆஸ்திரேலியாவில் இதுபோன்ற காட்சிகள் காணக்கிடைக்காது.

ஆஸ்திரேலியாவைப் பொறுத்தவரை இதுவரையிலும் எந்த சொந்தப்பறவையும் மற்ற அந்நியவிலங்கினங்களோடு நட்புறவு பேணியதில்லையாம். பேன்டெங் மாடுகளுக்கும் டோரஸியன் காகங்களுக்கும் இடையில் ஏற்பட்டிருப்பதுதான் முதல் உறவாம். இந்த உறவு உண்டாவதற்கு 150 ஆண்டுக்காலம் பிடித்திருக்கிறது என்கிறார்கள்.

சொந்த நாட்டில் வாழவழியில்லாமல் அழியும் தருவாயில் உள்ள ஒரு இனம் வந்த நாட்டில் வகையற்றுப் பெருகிப்போய்க் கிடக்கிறது. அருகிவரும் உயிரினம் என்று சர்வதேச இயற்கை பாதுகாப்பு ஒன்றியத்தால் அறிவிக்கப்பட்டுள்ள இவ்வினத்தை என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் கையைப் பிசைந்துகொண்டிருக்கிறது ஆஸ்திரேலிய அரசு. தேவையா இது? 

(தொடரும்)
(படங்கள் நன்றி: இணையம்)

முந்தைய பகுதி
ஒண்டவந்த பிடாரிகள் - 6 (நரிகள்)

அடுத்த பகுதி
ஒண்டவந்த பிடாரிகள் - 8 (குதிரைகள் & கழுதைகள்)