கவிதைக் கைமாற்று

அன்றொருநாள் அவசரநிமித்தம்

கவிதையொன்றைக் கைமாற்றாய்க்கேட்டு

கையேந்தி நின்றிருந்தாய் என் வாயிலில்.

உன் கையறுநிலையைக் காணச்சகியாது

என் கவிதைத்தாள்களின் கதறல்களை மீறி

பிய்த்துக்கொடுத்தேன் என் கவிச்சிதறல்களை.

காயமுற்ற என் கவிதைப்புத்தகம்

நேயமற்ற என்னோடு வாழ மறுத்ததால்

சுயமிழந்து தவிக்கிறேன் நான்.

விரைவில் திருப்புவதாய்க் கையடித்தபோது

என் விரல் ரேகைகளுக்கு மத்தியில் படிந்த

தூசு படிந்த உன் சத்தியங்கள் காலாவதியாகி

கனகாலமாகிவிட்டதை உணராது

விடுபடும் நாளை எதிர்பார்த்திருக்கின்றன

விம்மலும் விசும்பலுமாய்!

உன் கையொப்பத்துக்காக முண்டியடித்த

கூட்டத்தின் நடுவில் நேற்றுன்னைக் காண நேர்ந்தது. 

பைத்தியங்குளியைப் போன்ற தோற்றத்திலும்

என்னை நீ அடையாளங்கண்டுகொண்டாய் என்பதை

விழிகளைத் தழைத்து வேகமாய்க் கடந்துணர்த்தினாய்.

இன்றென் கவிதைகள் என்னிடமே திரும்பும்

முகாந்திரமிருப்பதைச் சொல்லிச் சொல்லி

கரைந்துகொண்டிருக்கின்றன காக்கைகள்!

கையுதிர்க்கவிருக்கும் சத்தியத்தின் காத்திருப்போடு நான்!

கவிதைப்புத்தகத்தின் வெற்றுப்பக்கங்களை

படபடப்போடு புரட்டிக்கொண்டிருக்கிறது காற்று.

***************

(படம்: நன்றி இணையம்)