எங்கள் தோட்டத்துப் பறவைகள்...

எங்கள் குடியிருப்பைச் சுற்றிலும் வளர்ந்திருக்கும் உயர உயரமான யூகலிப்டஸ் மரங்களில் அதிகாலை முதல் அந்தி வரை காக்கை, குருவி, மைனா, கிளி, லாரிகீட்ஸ், மேக்பை, புறா, குயில் இன்னும் சில பெயர் தெரியாத பறவைகளின் சத்தம் ஒலித்துக்கொண்டே இருக்கும். சில நேரங்களில் காகத்தின் கரையலும் ஒருவித ரிதமிக்காக பாட்டுப் பாடுவது போல் இருக்கும். புல்லாங்குழல் பறவை என்றழைக்கப்படும் மேக்பையின் பாடலோ சொக்கவைக்கும். லாரிகீட்களின் கீச்சொலி கேட்டாலே அவற்றின் உற்சாகம் நம்மையும் தொற்றிக்கொள்ளும். யாரோ காய்ச்சலால் அனத்துவது போன்ற சன்னலோரப் புறாவின் குனுகல் ஆரம்பத்தில் ஒருவித எரிச்சலைத் தந்தாலும் போகப் போக ரசிக்கப் பழகவிட்டது. 

இப்படி இனிமையான பறவையொலிகளைக் கேட்டு ரசித்திருந்த எனக்கு, ஒருநாள் ‘க்ர்ர்ர்ரே…..க்ர்ர்ரே….’ என்று தொண்டையைக் கிழித்துக்கொண்டு காட்டுக்கத்தலாய் ஏதோ பறவைக்குரல் கேட்கவும், தூக்கிவாரிப்போட்டது. ஆகாயத்திலிருந்து அண்டரண்டப் பட்சிதான் வந்துவிட்டதோ என்று எண்ணுமளவுக்கு அசாதாரணக் கூச்சல்! இதற்கு முன்னர் எப்போதும் கேட்டிராத பறவையொலி… ஆக்ரோஷமாய்க் கத்துகிறதா அல்லது அதன் குரலே இப்படித்தானா.. என்று புரியவில்லை. என்ன பறவையென்று பார்க்கலாம் என்றாலோ… அடர்ந்த மரக்கிளைகள் எதையும் பார்க்கவிடவில்லை. ஆனால்… சத்தம் மட்டும் காதைத் துளைத்தவண்ணம் எப்போதடா ஓயும் என்றிருந்தது.

சட்டென்று அமைதி! தூரத்தில் அதே ‘க்ர்ர்ர்ரே…க்ர்ர்ர்ர்ரே….’ சத்தம்… பறந்துபோய்விட்டது போலும்.. இவ்வளவு பெரிய சத்தம் தருகிறதென்றால் அது எவ்வளவு பெரிய பறவையாக இருக்கும்… அதைப் பார்த்தே ஆகவேண்டுமே… என்று உள்ளுக்குள் ஒரே தவிப்பு… மறுபடி எப்போது வருமோ… வருமோ, வராதா?  கொஞ்சம் வருத்தம்தான்.

மறுநாள் நூலகத்துக்குச் சென்றுகொண்டிருக்கிறேன். வீட்டிலிருந்து அரைமணி நேர நடை… போகும் வழி நெடுக மரங்கள்… பரந்த பச்சைப்புல்வெளிகள்… இரண்டு மூன்று விளையாட்டு மைதானங்கள்… அப்போது எதிர்பாராத காட்சியொன்று காணக் கிடைத்தது. பச்சைப் புல்வெளியெங்கும் அள்ளி இறைத்தாற்போல் வெண்பஞ்சுப் பறவைக்கூட்டம்… என்ன செய்கின்றன என்று உற்றுக் கவனித்தால் ஒவ்வொன்றும் மூக்கால் மண்ணை உழுதுகொண்டிருக்கின்றன. 

ஒருவித எச்சரிக்கை உணர்வோடு சற்றே பார்வையை நகர்த்திப் பார்த்தால் தலைக்கு மேலே மரங்களில் கிளைகளில் காணுமிடம் எங்கெங்கும் பறவைகள்… பறவைகள்… பறவைகள்!

வியப்போடு பார்த்துக் கொண்டிருக்கையில் பந்தயம் வைத்தாற்போல் விருட்டென்று அத்தனையும் சிறகடித்துக் கிளம்பி சாலையைக் கடந்து அடுத்த மைதானத்துக்குச் செல்கின்றன. தரையிலிருந்து படுவேகத்துடன் ஒரு விமானம் போலத் தாழ்வாகக் கிளம்பித் தலையுரசிப் போகையில் யாருக்குதான் கிலி ஏற்படாது? நெடுஞ்சாலையில் வாகன ஓட்டிகள் வேகத்தைக் குறைக்க, நடைபாதையில் பாதசாரிகள் பையோ கையோ கொண்டு தலையையும் முகத்தையும் மறைத்து ஒடுங்கிநிற்க… நான் செய்வதறியாது திகைத்து நடக்கிறேன்… தலைக்கு மேலே ‘க்ர்ர்ர்ரே….’என்று கத்திக்கொண்டு பறந்துபோன போதுதான் விபரம் புரிந்தது… அட இதுதானா அது! விபரீதமும் கூடவே புரிய, நானும் சிரம் தாழ்த்திக் குறுகி நின்று, பறவைக்கூட்டம் முழுவதும் பறந்துசெல்லும்வரைக் காத்திருந்து நடையைத் தொடர்ந்தேன்.

சிறுவயதுக் காலங்களில் சர்க்கஸில் இந்தப் பறவைகள் சைக்கிள் ஓட்டுவதைப் பார்த்து ரசித்திருக்கிறேன். வெண்ணிற உடலில் மஞ்சள் நிறக்கொண்டையுடன் காணப்படும் இவை ஆஸ்திரேலியக் கிளிகள் என்ற வரையில்தான் அறிமுகம் எனக்கு. ஆர்வம் உந்த அப்பறவைகளைப் பற்றி அறிய முற்பட்டேன். காக்கட்டூ என்ற பெயர் கொண்ட இப்பறவைகளைப் பற்றி பல சுவாரசியத் தகவல்கள் கிடைத்தன. இதுபோல் உணவுக்காக அடிக்கடி இடம்பெயர்ந்து கூட்டம் கூட்டமாய் வருவது அவற்றின் இயல்பென்பதையும் அறிந்தேன்.

ஆஸ்திரேலியக் கொச்சைமொழியில் காக்கட்டூ என்பது சட்டவிரோத சூதாட்ட விடுதிகளில் போலீஸார் வருகையை முன்கூட்டி அறிவித்து எச்சரிப்பவரைக் குறிக்கும் அடைமொழியாகும். அவருக்கும் காக்கட்டூவுக்கும் என்ன தொடர்பென்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ஒருவேளை, காக்கட்டூ போல் உரத்தக் குரலில் கத்தி எச்சரிப்பாரோ?

ஆஸ்திரேலியாவின் அதிசயப் பறவைகளான காக்கட்டூ பறவைகள் பற்றி மற்றுமொரு பதிவில் அறிந்துகொள்வோம். அதற்குமுன் எங்கள் தோட்டத்து மரங்களில் வந்தடையும் பறவைகளின் சங்கீதத்தைக் கேட்டு ரசிப்போமா? என்னிடமுள்ள ஒலிப்பதிவுக்கருவியின் உதவியால் பதிவு செய்தேன். சிலவற்றில் தெளிவு இருக்காது… என்றாலும் ஓரளவு கேட்டு ரசிக்கலாம். 

காது துளைக்கும் காக்கட்டூ

அ…ஆ… அண்டங்காக்கை

கச்சேரி வைக்கும் காக்கைகள்

காக்கைகளின் டூயட்

சும்மாவே லாரிகீட்கள் கும்மாளமிடும்

வசந்தகாலமென்றால் சொல்லவும் வேண்டுமோ?

புல்லாங்குழல் பறவை மேக்பை

இன்னும் கொஞ்சம் பாட்டு

மேக்பையும் புறாவும் போட்டிகானம்

குயிலின் கீதம்

இன்னும் நிறைய பறவைகளின் ஒலி கேட்டவண்ணம்தான் இருக்கின்றது. ஆனால் நேரமும் சூழலும் ஒத்துழைக்காததாலும், உயரத்தில் ஒலிப்பது சரிவர பதிவாகாததாலும் பல இனிய குரல்களைத் தவறவிட்டிருக்கிறேன். ஆனாலும் இதுவரை ஒலிப்பதிவு செய்தவற்றையாவது இணைப்போம் என்றால் வலைப்பதிவில் எப்படி இணைப்பது என்று தெரியாமல் தவித்திருந்தேன். 

என்னைப் போன்ற பலருடைய வேண்டுகோளையும் ஏற்று 

நேயர் விருப்பமாய் 

அழகாக, தெளிவாக செய்முறைகளுடன் விளக்கி வழிகாட்டிய 

சகோதரர் திரு. திண்டுக்கல் தனபாலன் அவர்களுக்கு 

இவ்வேளையில் என் மனமார்ந்த நன்றியைத் தெரிவித்து மகிழ்கிறேன். 

************************************************

(படங்கள்: நன்றி இணையம்)