பேரன்பின் பெருமழை

தோழி கவிதா ஜெயக்குமார் வரைந்த ஓவியம்

முடிவிலாது நீளுமிந்த வனாந்திரப்பாதையில்

நம் பிணைப்பின் இறுக்கம் கண்டு

பொருமித்தீர்க்கின்றன கானகப்பட்சிகள்..

ஏங்கி சலசலக்கின்றன நெடிதுயர்ந்த மரங்கள்…

சள்ளென்று வெம்பித் தீண்டுகிறது காற்று.

வான்மழை தடுக்கும் சின்னஞ்சிறு குடைக்குள்

இடையறாது பொழிந்து பிரவாகிக்கும் உன்

பேரன்பின் பெருமழையில் ஊறிக்கிடக்கிறேன்.

இலையுதிர் வண்ணங்களைப் பிரதிபலிக்கும்

என் மனமுதிர் எண்ணங்களைக்

கொஞ்சம் கொஞ்சமாய்க் குழைத்துவைத்திருக்கிறேன்.

வா… ஈரம் காயுமுன் நாமொரு ஓவியமாகலாம்

அல்லது தூரிகை தொட்ட வண்ணங்களை

ஆடையாய்த் தரித்து அரூபமாகலாம்.

&&&&&

(ஓவியத்தைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள அனுமதி அளித்த தோழி கவிதாவுக்கு நன்றி)

 கொசுறாய் ஒரு சந்தோஷப்பகிர்வு

‘நடு’ பத்தாவது இதழின் கலைக்கூடத்தில் சிறப்பு அங்கீகாரமாக… நான் எடுத்த சில புகைப்படங்கள் இங்கே இடம்பெற்றுள்ளன. நடு ஆசிரியர்க்கும் இதழ்க்குழுவினர்க்கும் மிக்க நன்றி.