காலாவதியான பின்னும்...

சந்தையிலே பெரும் பேரம் பேசி

வாங்கி வரப்பட்டத் துடைப்பம் ஒன்று

வந்த நாள் முதலாய்

கொண்டாடப்பட்டது வகையாய்.

குப்பைகளையும், தூசுகளையும்

துரத்தித் துரத்தி விரட்டியபடியால்,

அருமையான துடைப்பம் என்றே

அனைவரும் பெருமை பேச,

பெருக்கித் தள்ளுவதையும்

பெருமிதமாய்ச் செய்தது.

பட்டுக்குஞ்சம் கட்டப்படவில்லை

எனினும்,

பாழ் வெளியில் தள்ளப்படவில்லை;

வேலை நேரம் தவிர்த்து,

முடக்கப்பட்டது மூலையில் என்றபோதும்,

தனக்கெனத் தனியிடம் என்பதில்

தன்னிறைவு கொண்டது.

பார்த்திருந்தாள் கிழவியொருத்தி,

பரிதாபப் பார்வையுடன்!

எத்தனை நாளோ உன்னைத் தாங்குவார்?

சக்தியாவும் வற்றியபின்னே

சீந்தவும் ஒரு ஆளிருக்காது என்றே

சூசகமாய்த் தன்னிலையைச் சொல்லி,

தனக்குத் தானே புலம்பிக்கொண்டாள்.

அத்துடைப்பமோ,

நாளொன்றுக்கு நாலுவேளை

நடம்புரிந்தது கூடத்தில்.

பரபரவென்று பல நேரம்;

பக்குவமாய் சில நேரம்;

ஓடி ஓடி ஒரு நேரம்;

ஒய்யாரமாய் மறு நேரம்;

நின்றும், வளைந்தும்,

மடிந்தும், கிடந்தும்

பலவாறாய்ப் பயன்படுத்தியபோதும்,

பாதம் யாவும் நொந்தபோதும்,

பணியினைத் திறம்படச் செய்தது.

காலங்காலமாய் உழைத்ததன் பலனாய்

உடல் களைத்தது;

உருவமும் மெலிந்தது!

துடைப்பம் என்ற வழக்கு மாறி,

விளக்குமாறு எனவும் ஆகிப்போனது.

மாற்று ஏற்பாடாய்

மற்றுமொரு துடைப்பம்

மூலையிலே குடிகொள்ள,

குந்தியிருந்த குறையிடமும்

சொந்தமின்றிப்போக,

அன்றொரு நாளிலே,

கூட்டிப்பெருக்கி முடிந்ததும்,

முன்னறிவிப்பு ஏதுமின்றி,

குப்பையோடு குப்பையாய்

அதுவும் வீசப்பட்டது, வெளியிலே!

இடிந்து போன கிழவியும்,

இவ்வளவுதானா உன் வாழ்வும்? என்றே

எண்ணித் துயருற்ற வேளை,

அக்கம்பக்கம் பார்த்தவண்ணம்,

குப்பையில் வந்தமர்ந்த காகமொன்று,

ஈர்க்குகளை மெல்ல உருவ,

காலாவதியான பின்னும்,

காக்கையின் கூட்டுக்கொரு

கட்டுமானப் பொருளாய்ப்போகும்,

தளர்ந்த விளக்குமாற்றின் யோகம் கண்டு

நெடுமூச்சு விடுகிறாள் ஏக்கத்துடன்!