கிணற்றுத் தவளைகள்

நிறைவில்லை, குறைவுமில்லை,

மத்தியில் நிலைத்திருக்கிறது

மகிழ்ச்சித் துலாக்கோல்!

வெள்ளமில்லை, வற்றவுமில்லை,

தேங்காமல் ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது

தினசரி வாய்க்கால்!

பொன்னும் பொருளும் இன்னபிறவும்

என்றுமே கையிருப்பில் இருந்ததில்லை,

உண்ணும் உணவுக்காய் ஓரிடம்

கையேந்தும் நிலையிலும் இருந்ததில்லை.

கண்ணே மணியே முத்தே என்று

அன்பின் ஆராதனைகள் அனுபவமில்லை,

நாயே பேயே பிசாசே என்று

நாராசப்பேச்சையும் செவிகள் கேட்டதில்லை.

உச்சாணிக் கொம்பேறி ஆட்டமாட

உன்மத்தம் எந்நாளும் கொண்டதில்லை,

அச்சாணி முறிந்தவண்டியினைப் போல்

முடங்கிக் கிடக்கவும் விருப்பமில்லை.

சாதனையோ, வேதனையோ சந்திப்பதில்லை,

சராசரி மனித வாழ்க்கைகள்!

கடலையோ, ஆற்றையோ சிந்திப்பதில்லை,

கிணறு வாழ் மண்டூகங்கள்!

***********************************

படம் உதவி: இணையம்